Καταπολέμηση Ψύλλων

Oι ψύλλοι είναι μικρά, άπτερα αρθρόποδα έντομα, καφέ ή κοκκινωπού χρώματος, με επίπεδο σώμα, που τρέφονται με αίμα από πτηνά και θηλαστικά (σκύλους, γάτες, τρωκτικά), συμπεριλαμβανομένου του ανθρώπου. Κοινό χαρακτηριστικό των ψύλλων είναι ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν μεγάλα άλματα αναλογικά με το μέγεθός τους, έως και 20 εκ. καθέτως ή έως και 40 εκ. οριζοντίως. Παρόλα αυτά οι ψύλλοι συνήθως δεν ταξιδεύουν μόνοι τους μακρινές αποστάσεις, αλλά προτιμούν να περιμένουν και πηδούν σε διερχόμενο ζώο, στο οποίο παραμένουν μέχρι να απομακρυνθούν. Χωρίς ξενιστή, οι ενήλικες ψύλλοι ζουν μόνο λίγες ημέρες έως 2 εβδομάδες.

Υπάρχουν διάφορα είδη ψύλλων. Κάθε είδος προτιμά να τρέφεται από συγκεκριμένα είδη ζώων, αλλά όταν είναι πεινασμένοι -σε περίπτωση απουσίας των φυσιολογικών ξενιστών- οι ψύλλοι μπορούν να τραφούν ευκαιριακά σε άλλα θερμόαιμα ζώα που βρίσκονται πλησίον, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων. O «ψύλλος της γάτας» (Ctenocephalides felis) είναι ίσως το πιο συνηθισμένο είδος και αυτό που συνήθως απαντάται σε γάτες, σκύλους και μέσα σε οικίες.

O κύκλος ζωής του ψύλλου περιλαμβάνει τέσσερα στάδια: αυγό, προνύμφη, νύμφη και ενήλικο έντομο, η διάρκεια των οποίων εξαρτάται κατά πολύ από τη θερμοκρασία και την υγρασία του περιβάλλοντος. Μόνο οι ενήλικες ψύλλοι τρέφονται με αίμα για να επιβιώσουν όπως και για την παραγωγή των αυγών. οι ενήλικες ψύλλοι βρίσκονται τον περισσότερο χρόνο πάνω στα ζώα, όπου συνήθως εναποθέτουν και τα αυγά τους. Τα αυγά συχνά πέφτουν από το τρίχωμα των ζώων και ως εκ τούτου τα ανώριμα στάδια των ψύλλων, όπως τα αυγά και οι προνύμφες τους, βρίσκονται κυρίως στο περιβάλλον των ζώων, στα σημεία όπου το ζώο αναπαύεται ή περνάει τον περισσότερο χρόνο του, στο δάπεδο, μέσα ή κοντά σε ρωγμές και σχισμές, σε σκεπάσματα ύπνου – στρωμνές κατοικίδιων, στα χαλιά, κάτω από έπιπλα.

Γενικά τα αυγά εκκολάπτονται σε σχετικά σύντομο διάστημα (1-16 ημέρες) και οι προνύμφες (μικροσκοπικά σκουλήκια) που εξέρχονται παραμένουν κρυμμένες σε χαλιά, κάτω από έπιπλα και σε άλλες προστατευμένες σκιερά σημεία. οι προνύμφες (μετά από λίγες ημέρες έως μήνες) μετατρέπονται σε νύμφες μέσα σε κουκούλια που κατασκευάζουν. Από αυτό το στάδιο (που διαρκεί λίγες ημέρες έως μήνες σε χαμηλές θερμοκρασίες) αναδύονται οι ενήλικες ψύλλοι. οι νύμφες στα κουκούλια είναι ανθεκτικές σε εντομοκτόνα, ως εκ τούτου ακόμη και μετά την εφαρμογή τους μπορεί να αναδύονται νέοι ενήλικες ψύλλοι. Η ανάδυση των ενήλικων ψύλλων από τα κουκούλια διεγείρεται από την κίνηση, την πίεση ή τη ζέστη και μπορεί να καθυστερήσει μέχρι να διέλθει ένας ξενιστής – ζώο, που το αντιλαμβάνονται κυρίως από κραδασμούς στο περιβάλλον. οι ενήλικες ψύλλοι αναζητούν άμεσα ζώα για να τραφούν και ζουν μήνες.

Oι ψύλλοι γίνονται πρόβλημα όταν δεν είναι διαθέσιμος ξενιστής της προτίμησής τους, όπως συμβαίνει συχνά μετά το θάνατο ενός κατοικίδιου ζώου ή σε οικίες όπου ζούσε προηγουμένως κάποιος σκύλος ή γάτα, καθώς οι ψύλλοι στα πρώιμα στάδια ανάπτυξης μπορούν να παραμείνουν σε χαλιά και ήσυχες γωνίες στο πάτωμα μέχρι ένα έτος. Όταν η οικία αυτή κατοικείται ξανά, τότε οι ψύλλοι μπορούν να εξελιχθούν σε ενήλικα άτομα.

Το τσίμπημα του ψύλλου στον άνθρωπο προκαλεί τοπικό ερεθισμό και συνήθως κνησμό, ενώ στις περισσότερες περιπτώσεις εντοπίζεται στα κάτω άκρα. Συχνά τα τσιμπήματα είναι σε ομάδες ή σε γραμμές. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί τοπική αλλεργική αντίδραση (αλλεργική δερματίτιδα) ή δευτερογενής επιμόλυνση. Η τοπική αντίδραση του δέρματος μπορεί να εμφανισθεί μέσα σε λεπτά ή μπορεί να καθυστερήσει για ώρες ή ακόμη και ημέρες.

Συγκεκριμένα είδη ψύλλων μπορούν να μεταδώσουν στον άνθρωπο ασθένειες, όπως o ενδημικός τύφος και η πανώλη (με ξενιστές τρωκτικά) και άλλες ρικετσιώσεις. Περιστατικά ενδημικού τύφου αναφέρονται και στην Ελλάδα, ενώ πανώλη δεν έχει καταγραφεί στην Ευρώπη τις τελευταίες δεκαετίες (εδώ και πάνω από μισό αιώνα). Oι ψύλλοι των γάτων και των σκύλων αποτελούν ξενιστές εντερικών παρασίτων (tapeworms) σε γάτες, σκύλους και τρωκτικά, που προσλαμβάνουν αυτά τα παράσιτα όταν καταπίνουν τους ενήλικες ψύλλους που τα περιέχουν, ενώ περιστασιακά το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε παιδιά, τα οποία μπορεί να καταπιούν ψύλλους όταν παίζουν με τα κατοικίδια ζώα.

Ο ψύλλος χρησιμοποιεί σαν ξενιστή ,τις γάτες, τους σκύλους ,τα ποντίκια, τα περιστέρια, και τα αιγοπρόβατα

Οποιαδήποτε εφαρμογή κάνουμε για την καταπολέμηση αυτού του παρασίτου ,θα πρέπει να λάβει υπόψιν της παρακάτω αρχή:

Η πιο σημαντική αρχή για την καταπολέμηση των ψύλλων είναι ότι πρέπει να γίνεται την ίδια στιγμή τόσο στους ξενιστές (ζώα) όσο και στον περιβάλλοντα χώρο, εντός της οικίας ή και σε εξωτερικούς χώρους (όπως χώροι ανάπαυσης των ζώων).

Τα μέτρα καταπολέμησης πρέπει να εστιάζουν σε όλα τα μέρη όπου μπορούν να υπάρχουν ψύλλοι κάθε σταδίου. Oι ενήλικες ψύλλοι βρίσκονται τον περισσότερο χρόνο στα ζώα, ενώ οι νεο-αναδυόμενοι ψύλλοι, οι προνύμφες και οι νύμφες βρίσκονται στο περιβάλλον.

Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι δεν θα πρέπει στις οικίες να χρησιμοποιούμε αχώνευτη κοπριά ως λίπασμα γιατί είναι πολύ πιθανόν να φέρουμε το παράσιτο στο σπίτι

Επίσης πρέπει να τονίσουμε ότι στις περιπτώσεις όπου υπάρχει στον χώρο μας ψύλλος χωρίς την παρουσία κατοικίδιων, και περιστεριών και χωρίς την παρουσία νεοφερμένης κοπριάς, πρέπει να γίνεται και μυοκτονία  για την πιθανή παρουσία ποντικών και δη αρουραίων

Επιπλέον πάντα μετά την καταπολέμηση των ψύλλων πρέπει να ακολουθεί και μικροβιοκτονία του χώρου

Η καταπολέμηση των ψύλλων γίνεται με υπολειμματικό ψεκασμό ισχυρού εντομοκτόνου πάντα σε συνδυασμό με ρυθμιστή ανάπτυξης  γιατί οι ψύλλοι είναι ολομετάβολα έντομα (αυγό-προνύμφη-νύμφη-ακμαίο) οπότε ο ρυθμιστής ανάπτυξης μας είναι χρήσιμος για την καταστροφή των  αυγών και των προ νυμφικών σταδίων

Ο ψεκασμός ,γίνεται με ψεκαστήρα χαμηλής πίεσης σε όλο το δάπεδο και στους τοίχους έως και ένα μέτρο σε ύψος, ψεκάζουμε ,πάντα προς τα εμπρός και καλό είναι να φοράμε γαλότσες τις οποίες θα έχουμε ψεκάσει από πριν με το εντομοκτόνο και αυτό γιατί ο ψύλλος είναι επιθετικός και θα έρθει να ανέβει πάνω μας.